سلام
قبل از  اینکه که این مطلب رو خدمتتون ارائه کنم  این نکته  رو لازمه که خدمتتون بگم که حقیقتا دین اسلام با تفریح  و شادی مخالف نیست ، و حتی در روایاتی آمده است که بخشی از اوقات خود را با تفریحات سالم پر کنید .خلاصه این قضیه پیش نیاد که بگید آخوندها با گردش هم مخالفند، خیر ،برادر و خواهرم  دین اسلام با خرافه گرایی مخالف است و بس
خلاصه مطلب اینه  که اگر می خواهید بروید  گردش و تفریح بروید اما با نیت نحس بودن این حرفها درست  نیست  
اصل مطلب صحبتهایی  هستش که از ایت الله العظمی مکارم شیرازی خدمتتون عرض میکنم  حضرت  استاد می فرمایند : مراسم خرافی سیزده به در را من بررسی کردم سرچشمه اش از نظر تاریخ بر می گردد به اصحاب الرس که در قرآن به آن اشاره شده است .
در حالات اصحاب الرس در تقاسیر اشاره شده و در یکی از شروح نهج البلاغه هم داستان مفصل آن را دیدم .
دوازده شهر یا آبادی بود که هر شهر و هر آبادی به نام یکی از ماه های سال خورشیدی بود . یکی اسمش فروردین بود ، یکی اردیبهشت ، یکی خرداد به ترتیب ؛ مذهبشان هم بت پرستی بود .
درختان صنوبر را پرستش می کردند . صنوبر منبع در آمد خوبی برای آنها بود . روز اول که می شد همه از تمام دوازده شهر یا روستا جمع می شدند توی شهر فروردین و مراسم جشنی داشتند . فردا می رفتند توی شهر اردیبهشت و مراسمی داشتند .
روز سوم می رفتند توی شهر یا آبادی که خرداد نام داشت تا به آبادی اسفند که می رسید دوازده شهر تمام می شد روز سیزده دسته جمعی از آبادی ها می رفتند به بیابان ها و مراسم سیزده و جشن و پایکوبی و آلودگی به انواع مفاسد را در آنجا برگزار می کردند .
بنابراین سیزده بدر یک سنتی بوده که از بت پرستان باقی مانده ، همانطوری که سنت مراسم شب چهارشنبه سوری هم که احترامی برای آتش قایل می شدند سنتی از آتش پرستان است .

حضرت آیت الله مکارم شیرازی

التماس دعا