سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 






درباره نویسنده
میزگرد توسل (3) - نسل جوان
سخن آشنا
وبلاگی شاد و در عین حال علمی جهت پاسخگویی به سوالات با روشی کاملا جدید
تماس با مدیر نسل جوان


آرشیو وبلاگ
حضرت ختمی مرتبت (ص)
اهل بیت ( علیهم السلام)
مهدویت
احادیث آموزنده
حکایتهای زیبا
نکات مذهبی
سوالات رسیده
انچه باید جوانان بدانند
نوشته های منتخب پارسی بلاگ
میزگردهای منتخب پارسی بلاگ
میزگرد ها
متفرقه
سوالات ازدواج
مقالات
مباحث و سوالات در مورد زنان
حقوق کودک
لطیفه ها
لینک ها
حرف دل
مباحث قرانی
نسل جوان در سایتها و وبلاگهای دیگر
محرم
نماز
آیت الله العظمی بهجت(ره)


لینکهای روزانه
گاهنامه نماز [289]
[آرشیو(1)]


لینک دوستان
جمله های طلایی و مطالب گوناگون
جلوه های عاشورایی
تکنولوژی کامپیوتر

مسافر عاشق
آرامش جاویدان در پرتو آموزه های اسلام
دوزخیان زمین
عاشق دلباخته
امیدزهرا
esperance
شیلو عج الله
گاهنامه نماز
حزب اللهی مدرنیته
14 معصوم
موتور سنگین ... HONDA - SUZUKI ... موتور سنگین
آتش عشق
تا ریشه هست، جوانه باید زد...
خلوت تنهایی
و خدایی که در این نزدیکی است
محمدرضا جاودانی
یا امام زمان (عج)
معلومات عمومی(پرسش و پاسخ )
شور دل
تمنای دل

عضویت در خبرنامه
 
لوگوی وبلاگ
میزگرد توسل (3) - نسل جوان

آمار بازدید
بازدید کل :557193
بازدید امروز : 48
بازدید دیروز52
 RSS 



در کل اینترنت
 در این سایت

به نام خدا
با عرض سلام
ادامه میزگرد توسل(3)
دختر آسمان :
آقای امین  ببینید انسان مجبور نیست توسل کنه میتونه هیچ وقت این کار رو نکنه ولی اگر هم بکنه کار اشتباهی نکرده.به نظر من بهتره آدم از هر دو روش استفاده کنه یعنی هم مستقیما از خدا حاجت بخواد هم متوسل بشه اینطوری پیوند معنویش رو هم با خدا و هم با بندگان صالح خدا عمیقتر کرده و مطمئنا ایجاد دوستی و پیوند معنوی بین مومنان خودش باعث جلب رضایت الهی میشه.و اصلا چرا انسان باید فقط رابطه روحانی با خدا داشته باشه و از بندگان خوبش دوری کنه؟!
آیا صحبت کردن و درد دل کردن با بندگان خوب خدا و درخواست دعا کردن از اونها لذت بخش نیست؟بسیاری از اعتقادات مذهب شیعه که بعضی از مردم اونها رو خرافات میدونند مثل توسل-زیارت اولیای الهی-نذر برای بزرگان-طلب شفاعت و ...باعث ایجاد پیوند عمیق معنوی شیعیان با ائمه-ع- و به تبعش عشق و علاقه شدید به اونها شده.عشق به بندگان پاک خدا هم مثل عشق به خود خدا می مونه.
احتمالا شنیدید که خدا برای انجام بعضی از امور و حتی یاری کردن مومنان فرشتگانی رو گماشته.پس ما اگر از این فرشتگان در اون امور خاص کمک بخوایم کار اشتباهی نکردیم چون اونها وظیفه شون انجام همون اموره.آیا خدا نمیتونه در کنار فرشتگان به بندگان صالحش هم قدرت انجام اون امور رو بده؟! خدایی که قدرت زنده کردن و شفا بخشیدن رو به مسیح-ع- داد میتونه به بقیه هم این توانایی رو بده (همونطور که در قرآن اشاره کرده فضل و حکمت و قدرت رو به هر کس که بخواد عطا میکنه)
فیض روح القدس ار باز مدد فرماید-دیگران هم بکنند آنچه مسیحا میکرد
البته توسل این نیست که حتما کسی رو به غیر از خدا مخاطب قرار بدیم بلکه میشه از خدا بخوایم به حق بندگان پاکش خواسته مون رو اجابت کنه.
در مورد شفاعت اگر هیچ کسی نمیتونست شفاعت کنه دلیلی نداشت خدا در قرآن بگه"من ذالذی یشفع عنده الا باذنه"به عبارتی ذکر لفظ "الا باذنه" بیمورد بود و خدا باید میگفت هیچ کس نمیتونه شفاعت کنه.
پذیرش شفاعت هم در گروی یک سری شرایطه اینطور نیست که در هر گناهی شفاعت تاثیرگذار باشه.
توسل و شفاعت در دعاهای امام علی-ع- و امام سجاد-ع- هم به چشم میخوره:
ابن عباس میگوید بعد از تکفین پیکر مطهر رسول الله-ص- امام علی –ع- خطاب به ایشان فرمود که "از ما پیش پروردگار خود یادی کن"(نهج البلاغه-خطبه 235)
 فرازهایی از مناجات های امام سجاد-ع-:
"و درود بر محمد-ص- و آل محمد-ص- فرست و توسل مرا به آن بزرگوار شفیع من قرار ده..."
"...و شفاعت محمد صلی الله علیه و آله را روزی من گردان و مرا از صحبت او محروم مگردان..."
"خدایا پس دعایم را مستجاب کن و بپذیر مدح و ثنایم را و گردآور میام من و دوستانم به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین که براستی تویی صاحب نعمتهایم..."
"و دست آویزی به سویت ندارم جز عطاهای رحمتت و شفاعت پیغمبرت نبی رحمت و دریابنده امت از گمراهی پس آن دو را برایم سبب رسیدن به آمرزشت بساز و وسیله ای بگردانشان بسوی کامیابی به خوشنودیت..."
"از تو خواهم به مخصوصانت از فرشتگان تو و صالحان از مخلوقاتت که مقرر داری برما سپری که از نابودی ها ما را نجات دهد..."
"خدایا درود فرست بر محمد و آل پاکش و مرا حاکم کن بر ولایت و محافظت و یاری و مساعدت و رعایت همسایگان و شیعیان و دوستانم آنانکه به حق ما و امامت ما اهل بیت عارفند.."
" و اوست (رسول خدا-ص-) امام و پیشوای رحمت و فیض و واسطه و قائد خیرات عالم و مفتاح برکات و موائد
پس بارالها از تو درخواست میکنم به مقام محمد-ص- و آلش که درود و رحمت هایت بر آن ارواح پاک الهی باد به حق آن بزرگواران که مرا ناامید از درگاه خود مگردان..."
"بارالها به حق کسانیکه آنان را از دیگر مخلوقاتت انتخاب کردی و برای خود برگزیدی به حق افرادی که از میان مردم اختیار نمودی........."
امین :دوستان عزیز !
هر چند پستی که برای شروع بحث مورد استفاده قرار گرفت به هیچ وجه مسأله شفاعت مطرح نشده است، ولی با این حال دوستان عزیز لطف کردند و چون نقطه عطفی در دفاع از توسل وجود نداشت با زیرکی خاصی مسأله را به سمت موضوعی دیگر یعنی شفاعت کشاندند.
در هر صورت از آقای سخن آشنا که بسیار مدلل صحبت کردند و همچنین آقای صادق که واقعا از خواندن پستشون لذت بردم تشکر می کنم.
در این پست و پست بعدی اندیشه هایی که شما را به چالش خواهم کشید1
1)     آقای سخن آنگونه که از صحبت های شما فهمیدم لزوم شفاعت نجات پیدا کردن گناه کاران از عذاب و گذشت خداوند از تقصیر آنهاست.
2)آقای صادق شما هم بر همین عقیده بودید و بیان کردید که که به منظور نجات گروهی گناهکاران و خطاکاران می باشد.(بر طبق گفته صریح خودتون پاراگراف اول)
3)همانطور هم که در پست پیشین ذکر کردم.اگر بنده خطاکار ظلمی در حق کسی روا داشته باشد ، نجات پیدا کردن و رهایی از عذاب در گرو رضایت طرف مقابل است.امیدوارم در این مورد متقاعد شده باشید که شفاعتی از طرف اولیاء نمی تواند صورت گیرد.در مورد اموری که حق الله خوانده می شوند بنده تنها نظر خود را در پست بعدی مطرح می کنم .
سخن آشنا :دوست گرامی  جهت اینکه فکر نکنید بحث منحرف شده  از هر کجا که شما می فرمایید بحث را ادامه دهیم
سخن آشنا : در ادامه مطلبی که قبلا در مورد توسل عرض کردم
اقـسـام توسل را مى توان به سه قسم تقسیم نمود:
1)توسل به اعمال صالح  چنانکه جلال  الدین سیوطى در ذیل آیه شریفه و ابتغواالیه الوسیله چنین روایت کرده : عن قتاده فى قوله  تعالى ( وابتغوا الیه الوسیله ) قال : تقربوا الى اللّه بطاعته و العمل بما یرضیه  
2)تـوسـل بـه دعـاى بندگان شایسته ، چنانکه قرآن کریم , از زبان برادران یوسف چنین حکایت  مى کند : قالوا یا ابانا استغفرلنا ذنوبنا انا کنا خاطئین .  قال ساستغفر لکم ربى انه هو الغفور الرحیم  فـرزنـدان یعقوب به پدر خویش گفتند : اى پدر  از خداى بزرگ  بخشش گناهان ما را  بخواه که ما در اشتباه به سر مى بردیم .  ( یـعـقـوب ) گـفـت : به زودى ازپروردگار خود  براى شما طلب بخشش مى نمایم که او بسیار  آمرزنده و مهربان است از آیه یاد شده به روشنى معلوم مى گردد که فرزندان یعقوب به دعا و استغفار پدرخویش متوسل  گـردیـدند و آن را وسیله بخشودگى خود دانستند و حضرت یعقوب پیامبرنیز  نه تنها به توسل  آنان اعتراض نکرد که به آنها وعده دعا و استغفار هم داد 
 3)تـوسـل به شخصیتهاى آبرومند معنوى که در نزد خدا از مقام و حرمت خاصى برخوردارند 
توضیح و مستندات  این  قسم را در پست بعدی خدمتتان عرض خواهم نمود
امین : آقای سخن البته شما مسئول کلوب هستید ولی واقعاً جالبه در سوالاتی که از شما و دیگر عزیزان مدافع پرسیده میشه ؛به جای پاسخ به پرسش های مطرح شده فقط و فقط حرف تکراری خودتان را ذکر مکنید.من ندیدم شما بگید در پاسخ به فلان پرسش این جواب را می دهم.
در حالی که در رابطه با توسل گفتگو می کردیم بحث به سمت شفاعت منحرف شد.در آن بحث نیز از شما که بر حسب شغلتان که بایستی توضیح دهنده? مسائل دینی باشد ؛ سوالاتی در رابطه با شفاعت مطرح شد ، که من نمی دانم چرا هیچ توضیحی نداده و بلافاصله دوباره از انواع توسل صحبت می کنید!!!!!
 و اما توسل ....
وقتی می بینم آن بیچارگانی را که زنجیر به گردن و با آن حالت فجیع بر سر و سینه خود میزنند و خود را پست و ذلیل می کنند و خود را غلام امامشان می دانند تا شاید در قیامت شفاعتی نصیبشان شود!!! واقعا متأثر می شوم
ببینید مردمی را که با خوار کردن خود در مقابل بندگانی که خود مخلوقند و تنها با توجه به ظرفیت های گسترده ای که خداوند به آنها اعطا کرده(البته اگه قبول داشته باشید که که خداوند ظرفیت بندگانش را یکسان قرار نداده و از هر کس به اندازه خودش انتظار دارد.) و در سایه وحی پروردگار و حقیقتی که باریتعالی به آنها نشان داده ، از گناه و خطا بری بوده اند؛ چگونه روزانه فوج فوج به مقبره ها و امامزاده ها و ...... روی می آورند و با این تفکر که شاید این مخلوقات کاری برایشان انجام دهند و گره از مشکلاتشان باز کنند ، دست به دامان آنها می شوند.
البته مادر بزرگ من گناهی ندارد که همچین تصوری از پروردگار و امامش دارد.من مطمئن هستم که خداوند صدای او را شنیده و به ندایش پاسخ می دهد و او را به جرم اینکه دیگری را مهربان تر از خدا دانسته مجازات نمی کند.
نه تنها مادر بزرگ من بلکه هزاران هزارا انسان درمانده دیگر اشک ریزان و التماس کنان از امامانشان می خواهند مریضشان را شفاع دهند ، رنج و عذاب را از آنها دور کنند و ..........
اون بدبخت چه گناهی داره که می گه من سگ امامم هستم.من غلام امامم هستم.با همین توجیهات واهی در رابطه با توسل است که هیئتی به نام دیوانگان امام حسین پدید می آید که باعث ننگ دنیای اسلام می شود.
سخن آشنا : 
جناب اقای امین شما خودتون می گید که از بحث توسل فاصله گرفته ایم بنده هم به بحث توسل برگشتم  و با توجه به مطالبی که گفته اید معلوم مبی شود که بنده راه درستی را انتخاب کرده ام چون شما معنا و مفهوم توسل را نمی دانید و الا این مطالب رو نمی فرموردید .
 دوست گرامی  هیچ شیعه ای معتقد نیست که اولیاء الله  بصورت استقلالی برای او کاری انجام می دهد  توسل به معنای درخواست وسیله  شدن است  حالا اگه کسی نخواد به ایه وابتغوا الیه الوسیله عمل کند مشکلی نیست برود مستقیم از خدا درخواست کند  ما از هر دو روش استفاده می کنیم  ایه عمل نمودن به ایات قران هم مشکلی دارد
دوست عزیز  اینکه مادر بزرگ شما تصور غلطی دارد به معنی اعتقاد شیعه به مهربانتر بود اولیاء الله از خدا نیست  اجازه به وسیله شدن اولیاء الله هم نمادی از رحمت باری تعالی به ما انسانها است
کسی که در حرم امامان درخواست شفاء می کند در واقع به اهل بیت توسل می جوید که از خدا بخواهند که  او را شفاء دهد ایا در نظر شما التماس دعا هم اشکالی دارد
من از شما تعجب می کنم که چگونه گفته های مادر بزرگتان را سند مستند دانسته و طبق انها حکم می نمایید

سخن آشنا :
در ادامه پست قبلی
قسم سوم تـوسـل به شخصیتهاى آبرومند معنوى که در نزد خدا از مقام و حرمت خاصى برخوردارند  به  منظور نیل به مقام قرب الهى
 این نوع توسل نیز از صدر اسلام مورد پذیرش و رفتار صحابه پیامبر بوده است . 
1)احمد بن حنبل در مسند خود از عثمان بن حنیف , چنین روایت مى کند : ان  رجـلا ضریر البصر اتى النبى صلى اللّه علیه [ و آله ] و سلم فقال ادع اللّه ان یعافینى  قال : ان شئت  دعوت لک و ان شئت اخرت ذاک فهو خیر  فقال : ادعه .  فامره ان یتوضا فیحسن وضوئه فیصلى رکعتین و یدعو بهذا الدعاء .  الـلـهـم انى اسئلک و اتوجه الیک بنبیک محمد نبى الرحمه یا محمد انى توجهت بک الى ربى فى  حاجتى هذه , فتقضى لى اللهم شفعه  مردى نابینا نزد پیامبر گرامى آمد و گفت از خدا بخواه تا مرا عافیت بخشد  پیامبر فرمود : اگر مى خواهى دعا نمایم و اگر مایل هستى به تاخیر مى اندازم و این بهتر باشد .  مرد نابینا عرض کرد : دعا بفرما  پیامبر گرامى او را فرمان داد تاوضو بگیرد و در وضوى خود دقت نماید و دو رکعت نماز بگزارد و  ایـن چنین دعا کند :پروردگارا  من از تو درخواست مى کنم و به وسیله محمد , پیامبر رحمت به  تو روى مى آورم .  اى مـحمد من در مورد نیازم به وسیله تو به پروردگار خویش متوجه مى شوم تا حجتم را برآورده  فرمایى .  خدایا  او را شفیع من گردان   درستى این روایت ، مورد اتفاق محدثان است بطورى که حاکم نیشابورى در مستدرک ,پس از نقل  حـدیث یاد شده , آن را به عنوان حدیث صحیح توصیف مى کند و ابن ماجه نیزبه نقل از ابواسحاق  مـى گـویـد : ایـن روایتى صحیح است و ترمذى در کتاب ابواب الادعیه صحت این روایت را  تایید مى نماید .  و مـحـمد نسیب الرفاعى نیز درکتاب  التوصل الى حقیقه التوسل مى گوید : لا شک ان هذا  الـحـدیث صحیح و مشهور 000 و قد ثبت فیه بلا شک و لا ریب ارتداد بصرالاعمى بدعاء رسول اللّه  صلى الله علیه [ و آله ] و سلم له   تردیدى نیست که این حدیث ، صحیح و مشهور است 000 و در این روایت، ثابت شده است که  با دعاى رسول خدا صلى اللّه علیه و آله بینایى آن مرد نابینا،  به وى بازگشت   از ایـن روایت به خوبى روشن مى شود که توسل به پیامبر گرامى ، به منظور برآورده شدن نیاز به  وسیله وى ، جایز است ، بلکه رسول خدا آن مرد نابینا را فرمان دادتا آنگونه دعا کند   و با وسیله قرار دادن پیامبر بین خود و خدا ، از پروردگارجهان درخواست نماید  و این معنا همان توسل به اولیاى الهى و عزیزان درگاه خداوند است. 
در  پست بعدی  دلایل بیشتری را  برای این قسم خواهم اورد . اقا امین این پست در جواب شماست
(ادامه دارد )
یا حق



نویسنده » سخن آشنا » ساعت 10:45 صبح روز دوشنبه 86 بهمن 29