نِساؤُکُم حَرثُ لَکُم فَاُتُوا حرَثَکُم اَنّي شِئتُم »
يعني زنان شما کشتِ شمايند و در هر جاي کشتِ خود مي توانيد وارد شويد.
جلالين در تفسير جمله "انّي شئتم" يعني « به هر سوي مزرعه » مي نويسد:« مَن قيامِ وَ قُعُود وَاِضطِجاع وَ اِقبال و ادبار» :
يعني نشسته، ايستاده [و] خوابيده [و] از پيش [قُبُل] و از پس [دُبُر].
پس از آن مي نويسد اين آيه در ردّ عقيده جهودان نازل شده است که مي گفتند اگر از پشت به پيش زن روي آورند، بچه او چپ خواهد شد.
سيوطي معتقد است که آيه 223 [که] صريحاً مي فرمايد نزد زنان خود از آن سويي روي آوريد که خداوند امر فرموده است، بنا بر اعتراض عمر و جمعي از صحابه نسخ شده است زيرا اهل کتاب پهلوي زنان خود مي خواب يدند و طبعاً انصار که اهل مدينه بودند اين روش را که با حجب و مستوري زن مناسبتر بود، پذيرفته بودند . اما مهاجران بنا به عادت قريش و اهل مکه، زن را به انواع مختلف دستمالي کرده و از هر طرف او را مي غلتانيدند و لذتي مي بردند، از اينکه آنها را بر پشت بيفکنند و دَمَر بيندارند و يا با پس و پيش او، هر دو، سر و کار داشته باشند.
يکي از مهاجران زني از انصار را برده بود و مي خواست با وي چنان کند. زن تن در نداده و گفت ما به يک پهلو مي خوابيم. خبر به حضرت رسول رسيد و بدين جهت اين آيه نازل شد که: "زن مالِ مرد است و هرگونه دلخواه اوست مي تواند با او بخوابد"