فرق ما با انسانهاي بزرگ در همينه ديگه . اونا با دنياي از ايمان به خدا و كار صالح خودشون رو در برار خداي يكتا مسئول مي دونن و ما با دنيايي از گناه و خطا چنان مغروريم كه اينگاري از خدا طلبكاريم . يكيشون مثل محمد نبي (ص) توي اخرين لحظات عمرش مياد توي مسجد و از مردم حلاليت ميخواد و ما موقع مرگمون انتظار داريم همه بگن به به چه ادم خوبي ؟!!!!!!!!!!! ميدونيد محرم يعني درس گرفتن ولي متاسفانه ما فقط ياد گرفتيم توي هياتهاي عزاداري باشيم و براي مرداي مردي كه نيازي به اشك چشم ما ندارن به بهانه گريه بر اونها براي رفع حاجات دنيايي مون اشك بريزيم . كاش يك كمي از امام حسين درس مي گرفتيم . كاش ادب بندگي رو ياد مي گرفتيم كه توي اوج غم از دست دادن عزيزان امام حسين رو به خدا كرد بازم اون و شكر كرد .بايد ياد بگيريم كاش تا دير نشده متوجه اشتباهاتمون بشيم