به نام خدا
با عرض سلام
پرسشگر :سلام... امیدوارم حالتون خوب باشه...
هوای دنیای واقعی که سرده توی این روزا و شبای زمستونی...
هوای این دنیای مجازی چطوره ؟؟؟!!!
داشتم با دوستی حرف می زدم...
گفتم توی کلوب آدمها را می خوانم....
گفتم هر کسی اینجا برای خودش تعریفی داره هر چند مختصر...
گفتم برام جالبه ...
گفت : اگر راست نوشته باشند ......
به فکر فرو رفتم...
و یک چرای بزرگ ...
توی این دنیای واقعی اونقدر بعضی ها گم شدند که حتی توی این دنیا باز هم از خودشون فرار می کنن ...
داشتم به این فکر می کردم ، که چقدر با خودمون صادقیم...
پای سیستم می شینیم ... صفحه خودمون رو باز می کنیم... تا چه حد تونستیم... از خودمون بنویسیم ... تا چه حد تونستیم تعریف درستی از خودمون ارائه بدیم...
آدمی چه تنهاست ...
گم شدن در دنیای مجازی اینترنت ...
می دونی حس بدیه که اگه وقتی صفحه یه کسی رو باز می کنی احتمال بدی که شاید دروغ نوشته باشه ...
حتی اگه باهاش نخوای ارتباطی ، حتی در حد یه پیام داشته باشی ...
اینجا ... ورود آدمهایی که بیشتر اوقات همدیگه رو نمی شناسن و ...
و حضور اونها بر زندگی سایبرنیتیک همدیگه!
کم کم عادت می شه! آدمهایی که به طور عمده زبانشون رو و احساسشون رو به کیبوردها سپردن!
آدمی چه تنهاست!
توی دنیای مجازی با آدمی ناشناس که شاید از اساس آن چیزی و کسی نیست که نشون می ده و تنها و تنها یک نام است و یا یک آی دی ، همه از برکات و از سر صدقه این قرن آشوب زده ی توفانی و به بحران رسیده است.
انسانهای مضطرب و تنها و نشسته بر یک صندلی و روبروی یک مانیتور که دلی خوش دارن یا ندارن و دل خوش می کنن و خیالی ... که به پرواز درمیاد !
راستی شما ...
شما چی فکر می کنید ....!!!
اینجا توی این جامعه مجازی...
تا چقدر می تونی اعتمادت رو به دیگران تقویت کنی ...
تا چه حد اومدنت به اینجا بهت یاد داده که اعتماد نکنی...
آیا شما هم فکر می کنی که این دنیای مجازی مهمترین قسمت روابط انسانی رو نشونه گرفته و اون هم اعتماده ...
یا اینکه می گی اساسا یه تفریحه و می گی چه اهمیتی داره ...
یا شاید می گی به مهمترین مهره های این جامعه که آدمهایی معرفی شده با یه آی دی و یه صفحه هستن توجهی نداری !!!
منتظر شنیدن حرفهات هستم ...
ارادتمند ...
بهار(نام مستعار بنده)...
شاد باشید
و بدرود...
پاسخ : به نظر بنده انسان باید قبل از شروع هر کاری هدف خود را بر اساس ظرفیتهای موجود در محیطی و .... مشخص نماید اینترنت هم از این قاعده مستثنا نیست وقتی که انسان ساعاتی از عمر با ارزش خود را پای رایانه و در محیط مجازی سپری می کند مسلما بی هدف بودن ضرر بسیاری بزرگی است بنده به شخصه به این نتیجه رسیده ام که درست است که اعتماد متقابل در اینترنت به جهت عدم شناخت مانند زندگی واقعی نمی تواند باشد اما این محیط می تواند محل خوبی برای پرسشگری و پاسخ گویی باشد لذا به صوت هدفمند در این محیط سعی کرده ام بدون اینکه نیازی به اعتماد کردن و یا جلب اعتماد داشته باشم مطالب خود را بصورت مستند ارائه کنم تا مخاطبین خود بدون اینکه نیازی به اعتماد به شخص بنده باشد قضاوت نمایند
یا حق
با عرض سلام
پرسشگر :سلام... امیدوارم حالتون خوب باشه...
هوای دنیای واقعی که سرده توی این روزا و شبای زمستونی...
هوای این دنیای مجازی چطوره ؟؟؟!!!
داشتم با دوستی حرف می زدم...
گفتم توی کلوب آدمها را می خوانم....
گفتم هر کسی اینجا برای خودش تعریفی داره هر چند مختصر...
گفتم برام جالبه ...
گفت : اگر راست نوشته باشند ......
به فکر فرو رفتم...
و یک چرای بزرگ ...
توی این دنیای واقعی اونقدر بعضی ها گم شدند که حتی توی این دنیا باز هم از خودشون فرار می کنن ...
داشتم به این فکر می کردم ، که چقدر با خودمون صادقیم...
پای سیستم می شینیم ... صفحه خودمون رو باز می کنیم... تا چه حد تونستیم... از خودمون بنویسیم ... تا چه حد تونستیم تعریف درستی از خودمون ارائه بدیم...
آدمی چه تنهاست ...
گم شدن در دنیای مجازی اینترنت ...
می دونی حس بدیه که اگه وقتی صفحه یه کسی رو باز می کنی احتمال بدی که شاید دروغ نوشته باشه ...
حتی اگه باهاش نخوای ارتباطی ، حتی در حد یه پیام داشته باشی ...
اینجا ... ورود آدمهایی که بیشتر اوقات همدیگه رو نمی شناسن و ...
و حضور اونها بر زندگی سایبرنیتیک همدیگه!
کم کم عادت می شه! آدمهایی که به طور عمده زبانشون رو و احساسشون رو به کیبوردها سپردن!
آدمی چه تنهاست!
توی دنیای مجازی با آدمی ناشناس که شاید از اساس آن چیزی و کسی نیست که نشون می ده و تنها و تنها یک نام است و یا یک آی دی ، همه از برکات و از سر صدقه این قرن آشوب زده ی توفانی و به بحران رسیده است.
انسانهای مضطرب و تنها و نشسته بر یک صندلی و روبروی یک مانیتور که دلی خوش دارن یا ندارن و دل خوش می کنن و خیالی ... که به پرواز درمیاد !
راستی شما ...
شما چی فکر می کنید ....!!!
اینجا توی این جامعه مجازی...
تا چقدر می تونی اعتمادت رو به دیگران تقویت کنی ...
تا چه حد اومدنت به اینجا بهت یاد داده که اعتماد نکنی...
آیا شما هم فکر می کنی که این دنیای مجازی مهمترین قسمت روابط انسانی رو نشونه گرفته و اون هم اعتماده ...
یا اینکه می گی اساسا یه تفریحه و می گی چه اهمیتی داره ...
یا شاید می گی به مهمترین مهره های این جامعه که آدمهایی معرفی شده با یه آی دی و یه صفحه هستن توجهی نداری !!!
منتظر شنیدن حرفهات هستم ...
ارادتمند ...
بهار(نام مستعار بنده)...
شاد باشید
و بدرود...
پاسخ : به نظر بنده انسان باید قبل از شروع هر کاری هدف خود را بر اساس ظرفیتهای موجود در محیطی و .... مشخص نماید اینترنت هم از این قاعده مستثنا نیست وقتی که انسان ساعاتی از عمر با ارزش خود را پای رایانه و در محیط مجازی سپری می کند مسلما بی هدف بودن ضرر بسیاری بزرگی است بنده به شخصه به این نتیجه رسیده ام که درست است که اعتماد متقابل در اینترنت به جهت عدم شناخت مانند زندگی واقعی نمی تواند باشد اما این محیط می تواند محل خوبی برای پرسشگری و پاسخ گویی باشد لذا به صوت هدفمند در این محیط سعی کرده ام بدون اینکه نیازی به اعتماد کردن و یا جلب اعتماد داشته باشم مطالب خود را بصورت مستند ارائه کنم تا مخاطبین خود بدون اینکه نیازی به اعتماد به شخص بنده باشد قضاوت نمایند
یا حق
نویسنده » سخن آشنا » ساعت 1:39 عصر روز دوشنبه 86 بهمن 29