به نام خدا
با عرض سلام
ادامه میزگرد توسل (5)
امین : دوست گرامی جناب آقای آشنا می دانم که تعصب بسیار زیادی بروی آموخته هایتان دارید مانع این می شود که حتی یک مثال ساده عقلی را نیز بپذیرید.بدون پاسخ به پرسش اساسی به من می گویید به شما کامل جواب دهم!!!پرسش را با پرسش جواب می دهید(یک نوع ادبی برای فرار کردن از پاسخ دادن(.من چه چیزی را باید کاملا برای شما روشن کنم؟
اگر منظورتان این سوال بود که آیا این موضوع غیر اسلامی است یا غیر عقلی که به طور کامل با شرح و تفسیر قبلا پاسخ داده شده است.لطفا یک نگاه بیاندازید تا متوجه شوید.
اگر هم منظورتان این مطلب هستش که باید در مطلبی که عقل ما قادر به درکش نیست تعبد کنیم که باز هم به آن پرداخته ام ولی چون شما عادت دارید هر چه را دوست دارید بشنوید لذا از آن غافل مانده اید.
حال یک بار دیگر می گویم تا یادآوری شود:همانطور که گفتم سخن شما در حالتی درست است که نتوانیم از لحاظ عقلی درستی یا نادرستی مطلبی را بدانیم(توجه کنید اگر دلیلی بر رد آن نداشته باشیم) اما زمانی که از لحاظ عقلی مطلبی را مردود می دانیم دیگر نمی توانیم تعبد کنیم.
هر چند که طفره رفتن های شما در پاسخ به سوال اساسی یعنی لزوم واسطه هایی چون پیغمبران و امامان و همچنین مطرح کردن این موضوع که اگر مساله ای را از لحظ عقلی نفهمیدیم بایست تعبد کنیم ، نشانگر آن است که شما در آوردن پاسخ منطقی به این سوال ناتوان و مستأصل هستید.
من براتون آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم که با کنار گذاشتن تعصبات و اجازه دادن به عقل در بررسی صحت یا عدم صحت مطالب بتوانید نقش خود را در گسترش دهندگی مفاهیم عمیق اسلامی و بهبود نگرش جامعه نسبت به مسائل موجود ایفا کنید.
سخن آشنا : اقا امین لطف کنید غوغا سالاری نفرموده و بر موج سوار نشوید شما کدوم دلیل عقلی قابل قبول عقلا را اورده اید من نگفتم که شما دلیل عقلی اورده اید و اون رو نادیده بگیرید بلکه گفتم حتی اگر عقلتان هم عاجز از درک معنی و مفهوم واقعی توسل بود در ان صورت حداقل باید به حکم تعید که با ادله عقلی ثابت شده تن در دهید .
امین : اگر بخواهیم آنچه را که شما می گویید (طلب حاجت و یا آمرزش خواستن از خداوند از طریق واسطه قرار دادن اولیاء) را نقد کنیم ، داری سه مولفه هستیم.
(1 بنده (کسی که درخواستی دارد)
2) اولیاء مقرب خداوند(کسانی که واسطه هستند)
3)پروردگار بلند مرتبه
خوب هدف ما رسیدن به گزینه سوم یعنی خداوند است. در این حالت به مانند یک مثلث که باریتعالی در یک رأس آن قرار گرفته است و بنده حاضر و اولیاء در دو رآس دیگر آن ؛ دارای دو گزینه برای رسیدن به خداوند هستیم.
الف) بطور مستقیم به سمت معبود رویم
ب) از طریق اولیاء وارد شده و به پروردگار برسیم.
خوب در این حالات شما باید یا یک گزینه را برگزینید و یا هر دو گزینه را درست بدانید.
در حالت اول یعنی انتخاب یک گزینه (البته تنها فرض بر انتخاب یک گزینه است) شما ناچارید گزینه الف(روش مستقیم) را برگزینید، چرا که به طور مستقیم به معبود می رسید ، مگر آنکه اعتقاد داشته باشید که نمی توان به طور مستقیم به هدف رسید که در آن صورت گزینه دوم را بر می گزینید(دقت کنید داریم فرض اول یعنی دانستن این نکته که باید یک گزینه را انتخاب می کنیم بررسی می کنیم)
در حالت دوم شما هر دو گزینه را صحیح می دانید. یعنی هر دو گزینه امکان رسیدن به هدف را برای شما فراهم می کنند. خوب بسیار ساده است که هر انسان عاقلی در همچین حالتی راه مستقیم را ترجیح می دهد مگر آنکه لزومی برای استفاده از راه طولانی تر وجود داشته باشد.
دوستان گرامی این ساده ترین شکلی بود که می توانستم این مسئله ذهنی را تشریح کنم.
سخن آشنا :آقای امین شما مدعی وجود دلیل عقلی شدید که عقلا قبول می کنند اون دلیل عقلیتون رو می تونید بگید
امین :اول اینکه جناب آقای آشنا من نقدی از شما ندیدم. دلیل عقلی رو به شکل بسیار ساده بیان کردم.ولی شما لزومی را بیان نفرمودید!!
سخن آشنا : جناب اقای امین اگر دلیل عقلی مورد قبول عقلا فرموده اید لطفا تکرار کنید شما فقط مساله رو یکمی توضیح داده و ادعا هایی نموده اید ما به هیچ وجه روش اولی که شما گفته اید را نفی نکرده ایم تا نقدتان وارد باشد ضمن اینکه طولانی شدن در مورد توسل به هیچ وجه معنی نداره چون بعد مسافت و طولانی شدن در مادیات مفهوم پیدا می کنه نه در مجردات ( اگه فلسفه خونده باشید این مفهوم رو بهتر متوجه می شید ) .
بعد از این پست که حدود 4 ماه پیش ارسال شد دیگری پاسخی از سوی هیچ کدام از مخالفین توسل ارسال نشد
یا حق